मेझोर/झोर्ले लाफा। - नमस्ते साथि।

मेझोर लाफा।

नाकुं आर्मिन हि आले लाफा? - तपाई नाम के हो साथि?

ङउ आर्मिन श्याम आले. नाकुं नि? - मेरो नाम श्याम हो. तपाइको नि?

ङउ आर्मिन हरि आले। लांघा कुलाक परिसा लाफा? - मेरो नाम हरि हो। गाउ कता पर्यो लाफा?

लमजुंग आले, नाको नुग्चले? - लमजुंग हो, तपाई जानुभएको छ?

माले लाफा। सेमलेआ। - छैन साथि। सुनेको थिए।

ए! नाको कुलां परिसा नि? - ए! तपाइको कहाँ पर्यो नि?

ङउ तनहु। - मेरो तनहु।

तनहु कुलाक लाफा? - तनहु कता साथि?

दमौलिआन्। - दमौलीमा।

डमौलिआङ च ङा टाहाचले नि लाफा। - दमौलीमा त म पुगेको छु नि लाफा।

आले र! चहि पोखरांग हिके राहाच लाफा? - हो र! अहिले पोखरामा किन आउनु भएको साथि?

ङा इलांग मुम पदिस्ले। तपाई नि? - म यहा बसेर पढ्छु। तपाई नि?

ङा ड पदिस्मल। अनि नाको अरु हि जाटले? - म पनि पढ्दैछु। अनि तपाई अरु के गर्नुहुन्छ?

हिड माजाट्ले। तपाई पोखराआङ कुलाक मुले र लाफा? - केहि गर्दिन लाफा। तपाई पोखरामा कता बस्नुहुन्छ?

बगरआङ लाफा। - बगरमा साथि।

ए! ङा ड होलाङ मुले नि। कुलाक पट्टी डेनी त? - ए! मा पनि त्यही बस्छु नि। कता पट्टी भन्नुस त?

बिन्दबासिनी

ए! खेरेप लेउसा। - ए नजिक रहेछ।

आले र? - हो र?

आले नि! ल! लाफा ङाके चे हतार ले, नुह्णी आदुपिं। - हो नि। ल! साथी मलाई अलि हतार छ, पछि भेटौला।

छान्ले लाफा। खेरेप लेउसा, डुपम आजाटि - हुन्छ साथि। नजिकै रहेछौ, भेट्दै गरौला

छान्ले नि। ल भाटीङ है? - हुन्छ नि। ल छुटीउ है?

छान्ले लाफा। - हुन्छ साथि।